لایه بندی نورپردازی در طراحی داخلی

آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چگونه در خانه خود به نورپردازی در طراحی داخلی کاملا متعادل برسید؟ لایه بندی نور یعنی اضافه کردن عملکرد به محیط، با استفاده از ترکیبی از نورپردازی محیطی، کاری و متمرکز است. با راهنمایی های صحیح، می توانید بر این تکنیک مسلط شوید و فضایی ایجاد کنید که هم جذاب  باشد و هم به خوبی طراحی شده باشد.

انواع نورپردازی برای لایه بندی نور در محیط

• نورپردازی محیطی
• نورپردازی کاری
• نورپردازی متمرکز

در اصل، نور پردازی لایه ای در طراحی داخلی حرفه ای به سه نوع اساسی تقسیم می شود: نورپردازی محیطی، کاری و متمرکز. این سه نوع نورپردازی در کنار هم، تعادل، عمق و عملکرد را به یک فضا اضافه می کنند.

نورپردازی محیطی (ambient lighting)

که اغلب منبع اولیه نور در فضا و پایه و اساس روشنایی کلی است.

نورپردازی کاری (task lighting)

با جهت دهی بیشتر، بخش هایی برای مطالعه یا میزهای آشپزخانه را روشن می کند.

نورپردازی متمرکز (accent lighting)

تخصصی ترین لایه، درام و تمرکز را به ارمغان می آورد و آثار هنری، قفسه بندی یا جزئیات معماری را برجسته می کند.

نکاتی برای لایه بندی انواع مختلف نورپردازی

تعادل مناسب بین سه لایه نورپردازی، محیط را تقویت می‌کند و از کاربردی بودن و جذابیت بصری پشتیبانی می‌کند. با این حال، هنر طراحی نورپردازی داخلی فراتر از عملکرد است: انواع فیکسچرها، سبک، متریال و مکان قرار گیری آنها باید یک هارمونی ایجاد کند که به طور یکپارچه با دید زیبایی شناسی فضا مطابقت داشته باشد.

• برای رسیدن به ظاهری که مد نظرتان است، سبک ها را با دقت ترکیب کنید

ظاهر یکنواخت می تواند کسل کننده باشد. می‌توانید سبک‌های مختلفی از فیکسچرها، مانند لوستر سنتی را با چراغ های مدرن توکار ترکیب کنید. نکته کلیدی این است که یک عنصر متحد کننده را شناسایی کنید که قطعات مختلف را بدون ایجاد شلوغی بصری به هم متصل کند. همچنین پیشنهاد می کنیم مقاله آیا ترکیب سبک ها در طراحی داخلی امکان پذیر است؟ را در دکورینو مطالعه کنید.

به عنوان مثال، اگر لوستر شما دارای جزئیات زیادی است، چراغ های دیواری با خطوط ساده تر انتخاب کنید تا ظاهر را متعادل کنید. در اتاقی با دکور التقاتی، اجازه دهید جلب توجه کننده ترین فیکسچر نور فضا را تنظیم کند. بقیه آیتم ها باید نقش‌ حمایتی ایفا کنند، چه از طریق شکل‌های خنثی‌تر و چه از طریق پوشش های منسجم.

• از رنگ و فینیش استفاده کنید

رنگ و فینیش به عنوان ابزار قدرتمندی در هنگام ترکیب سبک های مختلف فیکسچر عمل می کنند. فرض کنید می‌خواهید چراغ های دیوار کوب الهام‌گرفته از کلاسیک را با نورپردازی ترند ترکیب کنید، مطمئن شوید که هر دو فیکسچر دارای پوشش (فینیش) مشترکی مانند برنج برس‌خورده یا مشکی مات هستند. به همین ترتیب، تن رنگ در متریال مختلف می تواند ظاهر را یکسان کند. یک لامپ فلزی با رنگ سرد می تواند به زیبایی با آویزهایی که دارای رنگ مکمل (مانند پیوتر یا نیکل) هستند، جفت شود.

ترکیبی از فینیش ها، مانند برنز و برنج یا کروم و مشکی، می‌تواند برای لایه‌بندی سبک در فضایی التقاتی تر قانع‌کننده باشد. این رویکرد به هر وسیله ای اجازه می دهد تا سبک منحصر به فرد خود را بدون احساس نابجایی اضافه کند.

• مقیاس و نسبت را در نظر بگیرید

اندازه و مقیاس هر فیکسچر هنگام ترکیب کردن طرح های مختلف بسیار مهم است. در لایه بندی سبک، متعادل کردن قطعات بزرگ با وسایل کوچکتر به دستیابی به هارمونی بصری کمک می کند.

برای مثال، یک لوستر بزرگ می‌تواند با چراغ های دیوارکوب‌ کوچک‌تر و کم‌رنگ‌تر همزیستی داشته باشد و مکمل هم باشند. در فضاهایی با سقف‌های بلندتر، مانند یک اتاق نشیمن با پلان باز، یک آویز مرکزی بزرگ می‌تواند به عنوان یک نقطه کانونی عمل کند در حالی که چراغ‌های رومیزی یا زمینی ظریف‌تر نور محیط را در سطح چشم پر می‌کنند.

یکی از اشتباهات رایج جفت کردن دو فیکسچر هم  اندازه است. به جای این کار می توانید به بزرگ‌ترین یا پرجزئیات ترین آنها اجازه دهید رهبری کند در حالی که دیگران از آن حمایت می‌کنند.

نورپردازی لایه ای در طراحی داخلی

با در نظر گرفتن تکنیک های ضروری، متوجه خواهید شد که ترکیب سبک های مختلف در طراحی نورپردازی امکان بیان منحصر به فرد را فراهم می کند. بیایید نحوه ایجاد یک تنظیم نورپردازی لایه ای منسجم که هم کاربردی و هم متناسب با فضا باشد را بررسی کنیم.

• یک فیکسچر سقفی برای روشنایی محیطی

فونداسیون لایه بندی نورپردازی را با یک فیکسچر مرکز سقف ایجاد کنید. یک چراغ آویز یا لوستر هم نور و هم زیبایی را به محیط اضافه می کند و جلوه رنگی اتاق را تنظیم می کند. برای یک فضای معاصر، یک آویز خطی شیک به رنگ مشکی مات یا برنجی در نظر بگیرید. در یک فضای داخلی سنتی تر یا التقاطی، یک لوستر فرفورژه یا وینتیج می تواند تاثیر گذارتر باشد.

• چراغ های دیوار کوب به عنوان نورپردازی متمرکز و کاری

چراغ های دیوارکوب حس صمیمیت را به ارمغان می آورند و نور ملایمی را ایجاد می کنند که مکمل (یا در صورت نیاز جایگزین) فیکسچر سقفی هستند. چراغ‌های دیوارکوب را در نزدیکی قسمت‌های نشیمن، در دو طرف شومینه، یا کنار تخت قرار دهید. چراغ‌های دیوار کوب قابل تنظیم هستند و به شما امکان می‌دهند نور را به جایی که نیاز دارید هدایت کنید. این ویژگی، این نوع نورپردازی برای مطالعه کردن یا برجسته کردن آثار هنری ایده‌آل می‌کند.

• چراغ های پایه دار زمینی پلی بین طراحی و عملکرد

چراغ های پایه دار زمینی در طراحی نور پردازی لایه ای همه کاره هستند و نور محیطی و کاری را در هر جایی که بیشتر مورد نیاز باشند ترکیب می کنند. آنها در کنار یک مبل یا صندلی راحتی قرار می گیرند و به عنوان یک چراغ مطالعه با دسترسی آسان عمل می کنند. هنگام انتخاب یک چراغ پایه دار، هم به ارتفاع و هم به متریال توجه کنید. هر کدام باید دکوراسیون اتاق را بدون تحت الشعاع قرار دادن سایر قطعات تکمیل کنند.

• چراغ های توکار برای توزیع یکنواخت روشنایی

چراغ های توکار، در حالی که کمتر تزئینی است، روشنایی را به طور مساوی در سراسر اتاق توزیع می کند. این نوع نورپردازی به‌ویژه در فضاهایی مانند آشپزخانه یا راهروها یا در فضاهای داخلی معاصر و انتقالی که طراحی، ظاهری ساده و باز را مد نظر قرار می دهد، مفید است. برای جلوگیری از یک افکت فلت و بیش از حد روشن، چراغ‌های توکار را کم‌نور نگه دارید و آن‌ها را با عناصر نورپردازی ملایم‌تر جفت کنید.

• نوارهای LED برای کابینت و قفسه

نوار LED را در زیر کابینت ها، در امتداد قفسه های کتاب یا اطراف عناصر معماری نصب کنید. این کار نور ملایمی ایجاد می کند و عمق اتاق را افزایش می دهد. نوارهای ال‌ای‌دی برای فضاهایی با کابینت توکار یا قفسه‌های باز ایده آل هستند و به چیدمان کلی ابعاد می‌بخشند.

• لامپ رومیزی برای نورپردازی کاری

چراغ های رومیزی (به ویژه بی سیم) نور ملایم تری را به مناطق خاصی در یک اتاق می آورند. آنها برای میزهای کنار تختخواب، میزهای کنار مبل، کنسول ها، میزهای پا دیواری و میزهای مطالعه ایده آل هستند. چراغ هایی را انتخاب کنید که مکمل پالت رنگ و متریال اتاق باشند تا طرح را منسجم نگه دارد.

• نورپردازی متمرکز برای برجسته کردن ویژگی‌ها

نورپردازی متمرکز لایه نهایی در نورپردازی است. نورافکن های کوچک جهت دار می توانند بر آثار هنری یا یک statement wall تأکید کنند و توجه را به عناصر منحصر به فرد در اتاق جلب کنند. نورهای بالای آثار هنری جلوه‌ای شبیه به گالری ایجاد می‌کنند، در حالی که نورهای بالا در پشت گیاهان یا نزدیک به سازه ها مانند تیرک ها یا شومینه‌ها به فضا ابعاد می بخشند.

• از سوئیچ های دیمر برای کنترل میزان نور استفاده کنید

دیمرها انعطاف پذیری را به ارمغان می آورند و به شما امکان می دهند شدت نور را بر اساس زمان روز یا خلق و خوی  خود تنظیم کنید. این کنترل برای ایجاد نورپردازی لایه ای سازگار در اتاق های نشیمن، اتاق خواب و ناهارخوری ضروری است. کم نور کردن چراغ ها در شب نه تنها باعث صرفه جویی در انرژی می شود، بلکه فشار چشم را کاهش می دهد و به ایجاد محیطی آرام تر کمک می کند. همچنین ما در مقاله ای به معرفی 10 گجت برتر خانه هوشمند برای ارتقای فضای داخلی پرداخته ایم.

• دمای نور سرد و گرم را متعادل کنید

چراغ‌های گرم و زرد برای اتاق‌خواب‌های دنج یا اتاق‌های نشیمن ایده‌آل هستند، در حالی که چراغ‌های سردتر و سفید از عملکرد در آشپزخانه‌ها و محیط‌های کاری پشتیبانی می‌کنند. همچنین می توانید برای ایجاد عمق و ابعاد بیشتر، نورهایی با دماهای کمی متفاوت در همان اتاق قرار دهید.

• متریالی انتخاب کنید که مکمل یکدیگر باشند

ترکیب کردن تکسچرها مانند شیشه، فلز و پارچه به شمای نورپردازی، پیچیدگی و غنا می‌افزاید و از ظاهر بیش از حد یکنواخت جلوگیری می‌کند. اطمینان حاصل کنید که هر متریالی هدفمند به نظر می رسد و طراحی کلی اتاق را تقویت می کند. اگر تمایل به آشنایی بیشتر به متریال ها دارید ما در مقاله‌ای به صورت جامع در مورد اهمیت متریال در طراحی داخلی شما را راهنمایی کرده‌ایم.

منبع: دکوریلا